Als een verwaarloosd Rotterdams pleintje van de gemeente een zak geld krijgt voor een opknapbeurt, mag de hele buurt meepraten. Maar na drie jaar ouwehoeren ligt er gewoon een pleintje zoals de gemeente dat altijd al wilde – voor de hipsters en bakfietsgezinnen. Want het was niet zomaar een nieuw pleintje; de make-over was het resultaat van een radicaal democratisch experiment: cocreatie. Oftewel: burgers en ambtenaren hadden het nieuwe pleintje samen bedacht.
Nu klinkt ‘cocreëren’ als een verdacht trendy woordje. Zie bijvoorbeeld ook: bottom-up urban transition of participatory citymaking. Het woordje duikt op sinds we in de participatiesamenleving schijnen te leven: de overheid trekt zich terug, burgers gaan meer zelf doen. Maar wat betekent het?
Welnu, in Middelland, de wijk waar we net waren komen wonen, bleken ze al jaren te experimenteren met een vrij radicale vorm van zelfbestuur. ‘Mooi, Mooier, Middelland’ heette dit experiment. De twaalfduizend wijkbewoners mochten samen liefst zeven miljoen euro stukslaan om de hele wijk op te knappen, met de steun van burgemeester Ahmed Aboutaleb. Oftewel: bijna zeshonderd euro per bewoner. Met dat geld moest ‘de veiligheid’ verbeterd worden, maar dat mocht heel breed worden genomen.
Maak kennis met wijkambtenaar Niels van de gemeente Rotterdam, en lees verder op www.decorrespondent.nl
Lees ook de reactie van Paul de Bruijn op dit artikel in zijn gastblog op LPB.nl