Sinds de Tweede Wereldoorlog wordt het beleidsideaal van de gemengde wijk ingezet om de negatieve gevolgen van concentraties van bepaalde bewonersgroepen in buurten tegen te gaan: via nieuwbouw, stadsuitbreiding, herstructurering en transformatie. De laatste jaren lijkt dit ideaal aan kracht in te boeten. Door de economische crisis, de beëindiging van het Wijkenbeleid en herziening van de Woningwet, kwam de stedelijke herstructurering tot stilstand. Inmiddels maken gemeenten en corporaties zich zorgen over de concentraties van kwetsbare mensen in buurten met goedkope woningen. Tegelijkertijd zijn er zorgen over te krappe naar gemeenten gedecentraliseerde taken in het sociaal domein en doen zich – als gevolg van Europese wetgeving en de herziene Woningwet – majeure veranderingen in de corporatiesector voor. De combinatie van deze ontwikkelingen werpen nieuw licht op het denken over gemengde wijken.
Is de gemengde wijk nog een relevant beleidsconcept voor stedelijke partijen in dit tijdsgewricht? In dit rapport verbindt Platform31 de beleidspraktijk van zes steden met de beleidshistorie van de gemengde wijk in Nederland en met inzichten uit de wetenschap. Platform31 interviewde bijna 40 strategen en bestuurders over de gemengde wijk in zes steden: Breda, Ede, Groningen, Leeuwarden, Nijmegen en Tilburg. Vanuit drie perspectieven zijn de doelen, ambities en praktijken van menging in kaart gebracht: de lokale overheid, de corporatiesector en het sociaal domein. Signaleren lokale beleidsmakers, vertegenwoordigers van corporaties en zorgorganisaties in toenemende mate segregatie? Wat is hun visie op deze ontwikkeling en welke stedelijke afspraken komen hieruit voort? In hoeverre speelt het beleidsconcept van de gemengde wijk nog een rol in de aanpak van segregatie? En welke interventies worden hiervoor ingezet?
Download het hele rapport op www.Platform31.nl
Lees ook het bijgaande artikel op www.Platform31.nl
