Congresblog: De wijkambtenaar als belangrijkste tool

meerstuifbergen
door Natasja Stuifbergen en Lenneke van der Meer >>

Tijdens het jaarlijkse LPB Congres komen professionals uit het buurt-, wijk- en gebiedsgericht werken samen voor uitwisseling en inspiratie. De organisatie lag dit jaar in handen van de gemeente Capelle aan de IJssel. Zij hadden een mooi programma gemaakt met vijf expedities. De inclusieve samenleving, de gelukkige samenleving, de democratische samenleving, de slimme samenleving en de individuele expeditie. Als Factor Drie mochten wij de Individuele expeditie verzorgen. Waar de andere expedities vooral gingen over het wat en het hoe, ging het in onze expeditie over de wijkprofessional zelf.

Jijzelf als je belangrijkste tool
Het werk als wijkprofessional is een vak, een vak dat je met alles dat je als professional én als mens in huis hebt uitvoert. Jij bent, met je rugzak vol, je belangrijkste instrument. Daarom wilden wij tijdens het congres voor deelnemers de gelegenheid creëren om met zichzelf aan de slag te gaan. Om jouw rugzak als effectief instrument te gebruiken moet je goed bewust zijn van wat er in die rugzak zit. En dat gaat over je professionele ervaring maar ook wat je daaromheen hebt gedaan. Als ambtenaren hebben we nog wel eens de neiging om daar een scheiding tussen te maken. Maar dan laat je eigenlijk een groot deel van je potentieel onbenut.

Maak het kleiner en verbind met het nu
Die rugzak zet je natuurlijk in, in relatie tot dat wat er om je heen gebeurt. In de workshop constateerden we samen dat er heel veel op de wijkprofessional afkomt. Veel van de huidige trends lijken groots en meeslepend, en ver van je bed. Maar dat hoeven ze niet te zijn als je ze kleiner en praktisch maakt. Een thema als het klimaat kun je met een ‘klimaatstraat’ of een actie ‘steenbreek’ de wijk in brengen.

Om het grote klein te kunnen maken moet je deze grotere thema’s zien. Een groot deel van de deelnemers bleek nog niet echt met deze thema’s bezig te zijn. Ze waren zich ook niet echt bewust dat ze relatie hadden met hun werk als wijkprofessional. Het is ook niet zo eenvoudig om in het nu bezig te zijn met de thema’s van morgen. Er gebeurt te veel dat in het nu moet worden opgelost. Maar die thema’s van de toekomst zijn er wel. En of je wilt of niet, voor je het weet zijn de thema’s van morgen er vandaag.

Je gaat het pas zien als je het door hebt
Maar moet je dan continue met alles tegelijk bezig zijn? Zoals Cruijff zegt: je gaat het pas zien als je het door hebt. Als je een thema in het vizier hebt, dan ga je vanzelf kansen in het nu zien om er iets mee te doen. Die inwoner die je over een mooi idee vertelt over een thema waar je niet mee bezig bent, vindt ook geen haakje bij jou. Als je het wel in het vizier hebt, ga je die verbindingen zien, ook als je er nog niet actief mee bezig bent.

Het gezamenlijk inzicht dat je grotere thema’s kleiner kunt maken en aan het nu kunt verbinden is een mooie opbrengst van de workshop. Je gaat die momenten vanzelf herkennen als je weet welke belangrijke thema’s er spelen.

Natasja Stuifbergen en Lenneke van der Meer
Factor drie