Congresblog: diversiteit en de maakbare samenleving anno 2018
door Mimoun Saoudi >>
Wat een fantastisch georganiseerd LPB Congres. Op mooie locaties in een prachtig gebied. En toch vallen er best nog wat kritische noten te kraken. Ik werk bij de gemeente Eindhoven onder meer op het onderwerp diversiteit. En dus kijk ik tijdens zo’n congres ook door die bril. En dan valt er wel wat op: dat de diversiteit onder deelnemers heel veel beter kan. En moet!
Wijkwerkers, zo lijkt het, zijn geen afspiegeling van de samenleving. En juist in de wijken waar de wijkwerkers flinke opgaves hebben en de meeste tijd besteden wonen grote groepen met andere culturele achtergrond dan zij zelf.
Het aantal deelnemers met een cultureel andere achtergrond zijn op dit congres op 2 handen te tellen. En dan ben ik misschien nog wel te optimistisch. Laat het LPB daar eens een stevig pleidooi voor houden en de gemeenten die zij vertegenwoordigen die spiegel voorhouden.
Het thema van het congres was ‘de maakbare samenleving’. De Noordoostpolder is letterlijk vanuit de zee opgetrokken, gemaakt land, een gemaakte samenleving. Is een straat, wijk, gebied of stad maakbaar? Is dat aan de overheid of instanties? Of moet je het overlaten aan de bewoners zelf?
De geschiedenis wijst uit dat het mogelijk was om een maakbare samenleving te creëren. Het was normaal om gekeurd te worden. Of het nu ging om een nieuw gebied als de Noordoostpolder of de arbeidsmigranten uit Marokko. De mannen werden gekeurd zoals het hedendaagse vlees gekeurd wordt. U zou misschien ook alles doen voor een betere toekomst.
Ik wil even stilstaan bij het keuren van toen. Het past niet in onze normen en waarden, dat u op die manier geselecteerd wordt. Maar wie zegt dat onze normen en waarden de mondiale waarden weergeven? Wie of wat bepaalt dat u goed of fout handelt? Want de mensen destijds hadden er geen problemen mee of lieten het gebeuren voor een beter leven.
Hebben we geleerd van de situatie van toen? We selecteren continu aan de hand van onze normen en waarden. Dat vinden we, als we het zelf doen, heel normaal. Zolang onze eigen normen en waarden maar gelden. Maar hoe reageren we als iemand anders ons beoordeelt op de geldende normen en waarden in een andere straat, gebied, stad, land of continent?
Iedereen mag anders denken en doen. Want iedereen is anders! Durft u ook anders te zijn? Stap eens uit uw eigen normen en waarden en stap in de wereld van een ander. Dan kunt u naar uzelf kijken vanuit die andere kant. En u het volgende afvragen: Waarom mag ik wel over een ander oordelen en de ander niet over mij?Wat is uw antwoord?
Mimoun Saoudi
Inhoudsdeskundige diversiteit, Gemeente Eindhoven
